Czasem jest to niełatwe zadanie, bo Sam bardzo nie lubi kiedy robię mu zdjęcia. Często jak widzi aparat chowa głowę, albo w ogóle odwraca się do mnie tyłem.
Z kotem mam inny problem. Lucek zmienia pozy w tak szybkim tempie, że jak zdążę wziąć aparat do ręki, fajna mina albo poza często znika bezpowrotnie.
Już po tygodniu posiadania kota stwierdziłam, że człowiek, absolutnie powinien mieć możliwość robienia zdjęć okiem! Jak Lucio był malutki usiadł w pustej psiej misce. Natychmiast pobiegłam do pokoju po aparat! A kot... pobiegł za mną... Potem już nigdy przy mnie tego nie powtórzył.
A gdyby tak chociaż można by kręcić filmy okiem...
Codziennie rano, jak się budzę, Sam stoi z uśmiechniętą mordą przy moim łóżku machając ogonem. Za nim Lucek usilnie próbuje łapać uciekający z łapek psi ogon. Ten widok zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy. A nie da się przywołać go na życzenie. A może powinnam spać z aparatem pod poduszką? ;)
Ja tez bardzo lubię robić zdjęcia moim zwierzakom - często robią super rzeczy ale gdy pobiegnę po aparat już jest po wszystkim
OdpowiedzUsuńJa też lubię robić zdjęcia mojemu kotu Bemolowi. Nieraz chciałbym go sfotografować w jakiejś śmiesznej pozie, to nie zawsze wychodzi, bo kot zanim wyjmę aparat zmienia ułożenie. Ale za to udało mi się zrobić kotkę z sąsiedztwa w karmniku dla ptaków
OdpowiedzUsuńPozdrawiam! :-)))
kot przyłapany na gorącym uczynku! ;))
UsuńTeż mam ten sam problem,
OdpowiedzUsuńnajfajniejsze momenty uciekają bezpowrotnie ...
Nie chcesz wstawić gadżetu Obserwatorzy Dołącz się do tej witryny ?
OdpowiedzUsuńJa wstawiłam dopiero z miesiąc , dwa temu i teraz żałuję ,
że tak późno...
Dzięki za radę.
UsuńW takim razie ja też wstawię:)
Ja też chętnie poobserwuję Twojego bloga :-))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :-))
obserwuję bloga fajny jest:))
OdpowiedzUsuńbardzo urocza!
OdpowiedzUsuńWszyscy mamy niezłego świra na punkcie swoich kotów. Wielu śmieje się z kociarzy, mówiąo nas "sekciarze", bo traktujemy zwierzaki jak członków rodziny, niemal jak własne dzieci. Jak miało by być inaczej, skoro to tak wdzięczne i urocze stworzenia. Każdego dnia zaskakują czymś nowym, stąd chyba nasza potrzeba uwiecznienia wszystkiego na fotografii. Szkoda, cholewcia, że nie zawsze aparat jest pod ręką, ba, przeważnie właśnie nigdy nie jest kiedy potrzeba i tracimy jedyną możliwość zrobienia foty, która uwieczniłaby coś nietypowego co zrobi nasz sierściuszek. A sami wiecie, że potrafi zrobić coś takiego co powoduje opad szczęki, a szans na powtórzenie tego żadnych. Ech, całodobowy monitoring a la "wielki brat" by się przydał :)
OdpowiedzUsuńJa zaobserwowałam jeszcze jedną przypadłość kociarzy. Kiedy nasz kot robi coś niewłaściwego np: siedzi na stole czy na blacie w kuchni, to zamiast go stamtąd przegonić najpierw chwytamy za aparat i robimy zdjęcie a dopiero mówimy zejdź! ;)))
UsuńMam to samo ;)))
OdpowiedzUsuńBlog przeczytałam i bardzo mi się podoba :)
No i ta przyjaźń psio-kocia - miodzio normalnie :)
Też kiedyś miałam psy zaprzyjaźnione z kotami i z rozrzewnieniem to wspominam ...:)
No to widzę, że nie jestem sama :) Mój kot niestety też tak ma, że zamiast siedzieć i czekać, jak wrócę z aparatem, to biegnie ze mną po aparat :D
OdpowiedzUsuń